Hodowla

Współczesne sokolnictwo opiera się głównie na ptakach wyhodowanych w niewoli, co wynika głównie z niewielkich liczebności dzikich populacji. Możliwość rozmnażania jest potrzebą każdego zwierzęcia, stanowiąc element pełni naturalnych instynktów i zachowań. Hodowla ptaków łowczych daje więc korzyści zarówno ptakom – umożliwiając im jedno z najważniejszych naturalnych zachowań, jak i sokolnikom, którzy dzięki temu uzyskują młode ptaki do swoich celów nie naruszając dzikich populacji. Ptaki łowcze hoduje się najczęściej metodą naturalną – zestawiając je w pary, natomiast rzadziej stosuje się również inseminację. Pisklęta są wychowywane przez rodziców do wieku około 8 tygodni, czyli zakończenia fizycznego wzrostu. Potrafią już samodzielnie rozrywać karmę, mają wyrośnięte pióra i są gotowe do latania. Wtedy ptaki przeznaczone do sokolnictwa zaczyna się układać, zaś osobniki do dalszej hodowli są odsadzane do samodzielnych wolier. Hodowla wolierowa, którą sokolnicy opanowali do perfekcji, służy również restytucji i odbudowie zagrożonych dzikich populacji, poprzez wsiedlanie do przyrody młodych ptaków z hodowli.[HM]