Ptaki łowcze

Podstawą przy wyborze gatunku ptaka łowczego powinny być warunki terenowe w łowisku, rodzaj występującej w nim zwierzyny oraz ilość czasu który możemy poświęcić podopiecznemu.

Spośród licznych gatunków ptaków drapieżnych w naszych warunkach do polowania ma zastosowania zaledwie kilka. Można je podzielić na dwie grupy:

  • - ptaki wysokiego lotu - do których zaliczyć sokoły które nazywamy również długoskrzydłymi, oraz
  • - ptaki niskiego lotu - do których zaliczyć można jastrzębie (krótkoskrzydłe) oraz orły i myszołowy (szerokoskrzydłe).

Ptaki wysokiego lotu wymagają do skutecznego polowania dużych, otwartych przestrzeni aby mogły wykorzystać swoje atuty. Polowanie z sokołem można podzielić na dwie kategorie:

  • - polowanie „z czatów” - polegające na tym, że sokół czatuje na wysokim pułapie (200- 300m) nad sokolnikiem i atakuje wyrwaną zwierzynę niesamowitym i bardzo widowiskowym pikowaniem które kończy się strąceniem ofiary w locie i dosiadem na ziemi lub związaniem.
  • - drugą formą polowania z sokołem jest polowanie „spod kaptura” polegające na wypuszczeniu rozkapturzonego sokoła na dostrzeżoną zwierzynę. Atak polega na otwartym pościgu za ofiarą. Jeżeli ofiarą jest dobry lotnik jakim jest np. czapla to powietrzny pojedynek może trwać dość długo i być niesamowitym widowiskiem pełnym zwrotów akcji. W takim polowaniu z tak zwanego „lotu okrążającego” sokół stara się przewyższyć swą nabierającą wysokości ofiarę by związać ją krótkim pikowaniem. Ataki często mają swój finał na bardzo wysokim pułapie a takie powietrzne pojedynki uważane są za prawdziwą klasykę sokolnictwa i uważane za polowanie z najwyższej półki.

Ptaki z niskiego lotu radzą sobie świetnie również w bardziej urozmaiconym terenie a nawet w lesie. Chętnie wykorzystują wysokie drzewa jako miejsca z których mogą wykorzystując lepszą widoczność oraz przewagę wysokości aby wykonać szybki atak na ruszoną przez sokolnika lub psa. Wyjątkiem wśród ptaków niskiego lotu są orły dla których najbardziej odpowiedni teren to pagórkowaty lecz w miarę otwarty teren umożliwiający im dalekie pościgi oraz wykorzystywanie wiatru oraz prądów wznoszących.

Opracował: Dawid Dudek